Eleni, fe benderfynon ni fel adran Saesneg lwyfannu cynhyrchiad o gomedi boblogaidd Shakespeare, Much Ado about Nothing.

O gastio, i ymarferion hwyr yn y nos, i fynd i'r afael ag iaith Shakespeare, mae'r grŵp hwn o berfformwyr wedi mynd y tu hwnt i'n disgwyliadau ac wedi dangos penderfyniad, ymroddiad a thalent. Fel eu hathrawon Saesneg a'u cyfarwyddwyr, allen ni ddim bod yn fwy balch ohonyn nhw!

Mae llwyfannu unrhyw ddrama gyda’r oed ifanc hon yn heriol, ac mae llwyfannu un a ysgrifennwyd dros 400 mlynedd yn ôl yn dasg enfawr, ond mae'r bobl ifanc hyn wedi disgleirio ac wedi profi eu hunain yn alluog ac yn wydn. Maent wedi goresgyn ansicrwydd, nerfau ac wedi delio â themâu aeddfed i greu perfformiad a oedd yn broffesiynol ac yn eithriadol o ddifyr!

Daethon nhw o hyd i hiwmor ac ystyr yn y testun, sydd ddim yn hawdd! Bydd y profiad hwn yn rhoi hyder iddyn nhw nid yn unig ymrafael â thestunau anodd yn y dyfodol ond i ddelio â sefyllfaoedd anghyfarwydd.

Ar nodyn personol, mae wedi bod yn bleser dod i adnabod pob un o'r cast, y criw a'r band; rydyn ni wedi mwynhau pob munud sy'n cael ei dreulio gyda nhw! Mae heriau ac anawsterau wedi bod (yn enwedig wrth ddewis y wisg gywir a dod o hyd i esgidiau i ffitio!), ond fydden ni ddim yn newid un eiliad.

Diolch o galon i bob rhiant am eu cefnogaeth barhaus a'u hamynedd. Gobeithio eich bod wedi mwynhau'r cynhyrchiad terfynol a’u bod mor falch o'u cyflawniad ag yr oeddem ni.